Diep Rusland in: anti-stress voor machinsten (3)

Het beroep van treinmachinist in Rusland is er eentje voor bikkels. De reusachtige afstanden zorgen voor lange werktijden. Een gepensioneerde machinist vertelde dat achttien uur heen, vervolgens vier uur pauze en achttien uur terug een gewoonte is. En dat constant dezelfde route. In het begin zijn die berkenbomen en steppe met een eindeloos uitzicht prachtig, maar dat gaat natuurlijk een keer vervelen. Regelmatig overschrijden de machinsten de wettelijke toegestane overschrijding. Klagen kan niet. Mond houden en werken is het devies, anders kan de machinist vertrekken. Vakbonden spelen geen enkele rol. Tijdens de Sovjet-Unie werden verse machinisten per helikopter vervoerd naar een locatie om de dienstdoende machinist af te lossen. Die tijden zijn voorbij.
Maar de Russische Spoorwegen heeft er wat op gevonden om het zware leven van de machinist te verlichten. Net als Rusland overal sanatoria heeft, een erfenis uit het arbeidersparadijs tijdens de Sovjet-Unie, hebben de machinisten van het depot Novosibirsk zelf de mogelijkheid om te ontspannen voor of na hun werk. Naast station Inskaja in een eigen gebouw hebben ze de beschikking over een geïmproviseerde banja met een vriendelijke dames die het zweet van het voorhoofd van de machinist veegt, een jacuzzi, fitness, een televisiekamer met natuurfilms, een biljarttafel, een bar met opnieuw vriendelijke dames erachter, een Griekse vaas met een stroompje water uit een nog kleinere vaas, wat natuur door een vijver met een vis en wat groen eromheen, een ruimte met speciaal licht en een ontspannen muziekje op de achtergrond en massagebedden en -stoelen. De machinist is de koning.