Even een Moskous zwembad binnenstappen en een duik nemen, dat gaat niet.Voor het bemachtigen van een entreekaartje moet je als zwemmer eerst een medische keuring ondergaan. Dat kan bij je eigen polikliniek, maar ook bij het zwembad zelf. Dit geval bij het zwembad Tsjaika, in het centrum van de stad. Zwemmen in het buitenbad kan hier niet alleen 's zomers, maar ook 's winters bij -40.
Bij de kassa moet je eerst betalen voor de medische keuring. Kosten 250 roebel (6,30 euro). Dan gaat het naar een kamer, waar het ruikt als in een ziekenhuis. Een vrouw stelt een contract samen, waar ik word omschreven
als patiënt. In een kamer daarnaast volgt de keuring. Schoenen en sokken moeten uit om aan te tonen dat ik geen infecties heb. Daarna worden mijn bloeddruk en hartslag gemeten. De bloeddruk moet opnieuw, zegt de arts geïrriteerd, want ik praat teveel. ,,Stil zitten en mond houden." Ze verklaart mij gezond en ze zet twee stempels op de gezondheidsverklaring, die voor een maand geldig is. Hiermee terug naar de kassa voor het kopen van een kaartje, 600 roebel (15,10 euro).
Met mijn kaartje en de verklaring krampachtig vasthoudend in mijn hand loop ik naar de kleedkamer. Maar zo makkelijk gaat dat niet. Eerst moet ik bij het toegangspoortje de gezondheidsverklaring aan het zwembadpersoneel laten zien. Of ik een badmuts heb. Nee? Die moet op. Vanwege hygiëne mag je niet zwemmen zonder badmuts. ,,Wel teruggeven", krijg ik streng te horen. Alle zwemmers lopen op slippers.
Een duik nemen in het zwembad is ook geen optie. Iedereen zwemt keurig alleen een baantje en stapt in en uit bij het trappetje. Vier banen voor de vrouwen en vier voor de mannen. In de buitenste baan van de vrouwen ligt het tempo op zijn elfendertigste.
Vanwege mijn gebrekkige zwemkwaliteiten, mijn zwemjuf riep ooit: ,,Hij zwemt als een ui", voeg ik me in de buitenste baan bij de oudere vrouwen. Als enige man zwem ik hier. Inhalen is haast uit den boze en achter me wordt geklaagd dat er een file ontstaat. Deze baan is meer een sociaal gebeuren. De dames keuvelen erop los. Verderop bij de mannen gaat het er serieuzer aan toe. Vrijwel elke man doet de borstcrawl.Na vier keer baantjes te hebben getrokken houd ik het hier voor gezien. Ik promoveer mezelf naar een baan hoger. Het snellere werk, maar nog altijd tussen de vrouwen.
Geen opmerkingen:
Een reactie plaatsen