maandag 25 juli 2011

'Een artiest van wereldklasse'

Ze genoot van het uitzicht vanaf haar podium. Op een heuvel met bomen aan de zijkant hadden zich op een strook tienduizenden toeschouwers verzameld om te kijken naar de rockartieste van Rusland: Zemfira. Afgelopen zaterdag sloot ze het Piknikfestival af in het idyllische Moskouse landgoed Kolomenskoje.

Zemfira behoeft geen introductie in Rusland. Het uitgaanstijdschrift Afisja omschrijft haar als een artiest van wereldklasse en haar concerten bezorgen de toeschouwers volgens datzelfde blad een 'life changing experience'.
Of de bezoekers van het festival zo'n ervaring hebben beleefd, was niet duidelijk. Maar vrijwel elke tekst werd hartstochtelijk meegezongen en elk nummer werd met luid applaus en gejuich begroet door het jonge publiek (20-35 jaar).
Ze zijn opgegroeid met Zemfira. In 1999 bracht ze haar debuutalbum Земфира (Zemfira) uit. Een jaar later kwam ze met Прости Меня Моя Любовь (Vergeef me mijn liefde) en veroverde ze Rusland en andere landen uit de voormalige Sovjet-Unie.
Vanachter haar synthesizer, en soms een gitaar, stond zaterdag de tengere zangeres met het zwarte, korte haar op het podium. Afwisselend met wilde armgebaren of zittend. Oud werk en nieuw werk kwamen voorbij. In de laatste categorie valt Без шансов (Zonder kansen):

De 34-jarige Zemfira, geboren in het zuiden van het Oeralgebergte in de stad Oefa, is een opvallende verschijning in de Russische muziekwereld. Zeker als vrouwelijke rockartiest. Russische zangeressen komen vooral met zoetsappige popliedjes in gelikt uitziende videoclips, waarin ze willen laten zien hoe sexy en mooi ze zijn. Gekneed door de Russische muziekbazen.
Zemfira, zaterdag gestoken in het zwart en tatoeages op haar arm, vormt wat dat betreft een uitzondering. Ze zingt over thema's die botsen met de Russische politiek-maatschappelijke gedachten. Ze zinspeelt in haar nummers op haar lesbisch zijn. In een land dat weinig moet hebben van homoseksualiteit. Ze liet Russen meezingen met het nummer СПИД (AIDS en van het album Земфира). Een ziekte die op grote schaal in Rusland voorkomt. Maar dat probleem wordt verzwegen.
In de speciaal voor Piknik uitgebrachte uitgave van Afisja houdt ze zich in een interview afzijdig over het Rusland van nu en dan met name over Moskou. Over het verschil tussen het Moskou van 2008 en 2011, waarbinnen van alles gebeurt. Van Aleksej Navalny die corruptie aan de kaak stelt, de komst van het hippe Strelka (instituut voor media, design en architectuur) tot de groeiende consumptiemaatschappij. ,,Ik ben er niet vies van om te speculeren. Maar de klimaatverandering, de verandering van de politieke regimes, de eindeloze aanslagen en rampen. Dat is wat er elke dag gebeurt en niet alleen in Moskou. Ik houd meer van het huidige Moskou dan dat van drie jaar geleden. Want ik ben een optimist (...) en de toekomst zal beter en interessanter zijn."

Geen opmerkingen:

Een reactie posten