10.30 uur: een bevroren Neva, kruiend ijs en de Petrus-en-Paulusvesting, hier begon in 1703 Sint-Petersburg en onder de tsarentijd berucht vanwege de gevangenis. Eind januari is het op dit tijdstip in Sint-Petersburg nog altijd schemerig. Met dank aan president Dmitri Medvedev die de wintertijd afschafte met als gevolg lange, donkere ochtenden. De avonden zijn wel langer.
Dappere Centraal-Aziaten maken het dak van het Winterpaleis, met daarin het beroemde museum
de Hermitage, ijs- en sneeuwvrij. Gevaarlijk werk, want er wil weleens iemand van het dak afdonderen. Gelukkig zijn deze mannen gezekerd. De Rus zie je niet op de daken. Vallende ijspegels, -blokken zorgen elk jaar voor doden in Rusland.
'Burgers! Deze kant van de straat is het gevaarlijkst tijdens artilleriebeschietingen', staat op het bord aan de Nevski Prospekt. 27-1-1944, het einde van het beleg van Leningrad. De Russen noemen het de blokkade. Nog altijd gevierd en herdacht met bloemen en vlaggen in de stad die nu Sint-Petersburg heet. Negenhonderd dagen duurde het Duitse beleg, maar Leningrad boog niet. Officieel vielen er ruim 600.000 burgerdoden, maar waarschijnlijk meer, als gevolg van de beschietingen, hongersnood en ziekten. Het
Blokkademuseum in Sint-Petersburg en de indrukwekkende, bekroonde documentaire
900 dagen van Jessica Gorter geven het beleg weer. De overledenen liggen op
Piskarovskoje begraafplaats.
Terug in de jaren van de Blokkade. Gratis thee op de Nevski Prospekt. Ter viering van het einde van het beleg. Vijf meter naar links is het buiten tijd voor karaoke.
Twintig meter naar rechts staan communisten Stalin te eren als de man die nazi-Duitsland heeft verslagen.
Huizen aan de rivier de Mojka. Energiecentrales draaien op volle kracht om de woningen, met 24-uurs en zeven dagen per week stadsverwarming, warm te houden.
12.30 uur, de zon, ongeveer op de hoogste stand, schijnt door de bomen van Michailovskituin, achter bij het Russisch museum.
-15 graden, de verkoop van nootjes in de Michalovskituin gaat door.
De bevroren Mojka. Temperaturen van -15 of kouder, zon en een strakblauwe hemel, het zijn samen met zonnige herfstdagen, wanneer de bladeren rood en goud kleuren, de mooiste dagen van het jaar.
Het Marsveld in het centrum van de stad. Ooit een moeras, maar na de drooglegging het terrein voor militaire parades en oefeningen. Iets verderop staan de vroegere paardenstallen. Tegenwoordig staan ze leeg en wordt er niets meegedaan. Tijdens het Beleg van Leningrad werd het Marsveld omgetoverd tot een moestuin om de hongerige monden te voeden.
De Eeuwige Vlam op het Marsveld. Ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Februarirevolutie in 1917 toen de laatste tsaar, Nicolaas de Tweede, afstand nam van de troon. Bij de Oktoberrevolutie in hetzelfde jaar veroverden de communisten de macht.
De Opstandingskerk, ook wel Verlosserskerk op het Bloed of de Snoepjeskerk (vanwege de kleuren) uit begin vorige eeuw. Op deze plek werd Alexander de Tweede vermoord. Een hervormingsgezinde tsaar die het lijfeigenschap in 1861 afschafte. Voor revolutionairen was dit niet genoeg en ze doodden hem in 1881.
18.30 uur op het het Paleisplein dat voor het Winterpaleis ligt. Op de achtergrond de Isaäkskathedraal uit 1858. Het Paleisplein is beroemd vanwege Bloedige Zondag toen troepen van tsaar Nicolaas de Tweede in 1905 het vuur openden op het gewone volk, vreedzame demonstranten. Zij wilden de tsaar een petitie voor meer vrijheden aanbieden. Bloedige Zondag betekende het begin van het einde van de Romanov-dynastie. Vorig jaar vreesde het Kremlin dat het volk opnieuw richting het Paleisplein zou gaan marcheren. Op de
dag van de protesten stonden busjes van de beruchte OMON-politie aan de zijkant opgesteld. Afgelopen weekend waren ze er niet.
10.30 uur: een bevroren Neva, kruiend ijs en de Petrus-en-Paulusvesting, hier begon in 1703 Sint-Petersburg en onder de tsarentijd berucht vanwege de gevangenis. Eind januari is het op dit tijdstip in Sint-Petersburg nog altijd schemerig. Met dank aan president Dmitri Medvedev die de wintertijd afschafte met als gevolg lange, donkere ochtenden. De avonden zijn wel langer.
Dappere Centraal-Aziaten maken het dak van het Winterpaleis, met daarin het beroemde museum de Hermitage, ijs- en sneeuwvrij. Gevaarlijk werk, want er wil weleens iemand van het dak afdonderen. Gelukkig zijn deze mannen gezekerd. De Rus zie je niet op de daken. Vallende ijspegels, -blokken zorgen elk jaar voor doden in Rusland.
'Burgers! Deze kant van de straat is het gevaarlijkst tijdens artilleriebeschietingen', staat op het bord aan de Nevski Prospekt. 27-1-1944, het einde van het beleg van Leningrad. De Russen noemen het de blokkade. Nog altijd gevierd en herdacht met bloemen en vlaggen in de stad die nu Sint-Petersburg heet. Negenhonderd dagen duurde het Duitse beleg, maar Leningrad boog niet. Officieel vielen er ruim 600.000 burgerdoden, maar waarschijnlijk meer, als gevolg van de beschietingen, hongersnood en ziekten. Het Blokkademuseum in Sint-Petersburg en de indrukwekkende, bekroonde documentaire 900 dagen van Jessica Gorter geven het beleg weer. De overledenen liggen op Piskarovskoje begraafplaats.
Terug in de jaren van de Blokkade. Gratis thee op de Nevski Prospekt. Ter viering van het einde van het beleg. Vijf meter naar links is het buiten tijd voor karaoke.
Twintig meter naar rechts staan communisten Stalin te eren als de man die nazi-Duitsland heeft verslagen.
Huizen aan de rivier de Mojka. Energiecentrales draaien op volle kracht om de woningen, met 24-uurs en zeven dagen per week stadsverwarming, warm te houden.
12.30 uur, de zon, ongeveer op de hoogste stand, schijnt door de bomen van Michailovskituin, achter bij het Russisch museum.
-15 graden, de verkoop van nootjes in de Michalovskituin gaat door.
De bevroren Mojka. Temperaturen van -15 of kouder, zon en een strakblauwe hemel, het zijn samen met zonnige herfstdagen, wanneer de bladeren rood en goud kleuren, de mooiste dagen van het jaar.
Het Marsveld in het centrum van de stad. Ooit een moeras, maar na de drooglegging het terrein voor militaire parades en oefeningen. Iets verderop staan de vroegere paardenstallen. Tegenwoordig staan ze leeg en wordt er niets meegedaan. Tijdens het Beleg van Leningrad werd het Marsveld omgetoverd tot een moestuin om de hongerige monden te voeden.
De Eeuwige Vlam op het Marsveld. Ter nagedachtenis van de slachtoffers van de Februarirevolutie in 1917 toen de laatste tsaar, Nicolaas de Tweede, afstand nam van de troon. Bij de Oktoberrevolutie in hetzelfde jaar veroverden de communisten de macht.
De Opstandingskerk, ook wel Verlosserskerk op het Bloed of de Snoepjeskerk (vanwege de kleuren) uit begin vorige eeuw. Op deze plek werd Alexander de Tweede vermoord. Een hervormingsgezinde tsaar die het lijfeigenschap in 1861 afschafte. Voor revolutionairen was dit niet genoeg en ze doodden hem in 1881.
18.30 uur op het het Paleisplein dat voor het Winterpaleis ligt. Op de achtergrond de Isaäkskathedraal uit 1858. Het Paleisplein is beroemd vanwege Bloedige Zondag toen troepen van tsaar Nicolaas de Tweede in 1905 het vuur openden op het gewone volk, vreedzame demonstranten. Zij wilden de tsaar een petitie voor meer vrijheden aanbieden. Bloedige Zondag betekende het begin van het einde van de Romanov-dynastie. Vorig jaar vreesde het Kremlin dat het volk opnieuw richting het Paleisplein zou gaan marcheren. Op de dag van de protesten stonden busjes van de beruchte OMON-politie aan de zijkant opgesteld. Afgelopen weekend waren ze er niet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten