Met dank aan de agent in Tver

Wat doe je als het in dag in dag uit minstens dertig graden is in Moskou? Dan ga je een dagje naar Tver. Tver? Ja, Tver. Een provinciestad op ruim twee uur rijden met de auto ten noordwesten van Moskou en waar later op de dag de thermometer 37 graden aanwijst.
Wat is er te zien in deze ruim achthonderdjarige stad met ruim 400.000 inwoners? Natuurlijk zijn er de traditionele bezienswaardigheden die je in elke Russische stad tegenkomt. Je hebt er diverse orthodoxe kerken met gouden koepels, een Leninstandbeeld (de grote leider wijst dit keer eens niet met de arm omhoog de weg, maar naar beneden) en wat negentiende eeuwse panden in roze en groen.
Ook niet anders is de Russische agent die met grote tegenzin en minimale inspanning antwoord geeft op de vraag waar het theater is. ,,Die kant" en hij maakt met zijn arm een wegwerpgebaar. Dat is alles wat hij doet. ,,En dan?" ,,Naar links", perst de agent er met moeite uit. Om er vervolgens zelf (dus niet de agent) erachter te komen dat het theater de andere kant op ligt. De politiehervormingen van president Medvedev hebben deze man niet bereikt.
Vlakbij de agent, even een brug over, is midden op straat een markt. In de brandende zon verkopen oude vrouwtjes en mannetjes - vooral druk pratend met voorbijgangers - van alles en nog wat: boeken, kleren, bezems, kuikens, honden, poezen (de beesten zitten zonder schaduw in een hok) en allerlei soorten onderdelen, waarvan je je afvraagt waar die nodig voor zijn.
Tijd voor wat feiten over Tver. Ooit was het een vorstendom dat concurreerde met dat andere rijk, Moskou. Tver vocht tegen de Mongoolse overheersing. Eind vijftiende eeuw moest het buigen voor Ivan de Derde en daarna roeide Ivan de Verschrikkelijke de Tverdynastie uit. Na een alles verwoestende brand ontfermde Catharina de Grote zich over de stad, die op de weg ligt tussen de twee belangrijkste Russische steden: Moskou en Sint-Petersburg.
Terug naar Catharina. Zij liet neoclassicistische panden bouwen, die vooral te zien zijn op de Sovjetstraat. Onder haar kwam er ook een paleis om uit te rusten. Het paleis op het Revolutieplein ligt er nu vervallen bij en wordt gebruikt voor bruidsparen die zich in een daarvoor bestemde ruimte met schilderijen aan de muur laten fotograferen. Met een beetje fantasie waan je je in de jaren van Catharina. Het paleis werd na de Oktoberrevolutie direct geconfisquerd door de communisten. Zo ging dat toen. Er moest worden afgerekend met het verleden. In 1917 zat er tijdens die oktoberdagen het revolutiecomité van Tver en een jaar later de commissie tegen de contrarevolutionairen. Van 1931 tot en met 1990 heette Tver Kalinin, vernoemd naar een van de marionetten van Stalin. Naast het paleis is de Gorkibibliotheek - later vernoemd naar deze besnorde Sovjetschrijver - uit 1860 de moeite waard. De studiezaal heeft airco en wifi en er hangt een portret van onder andere de schrijver Nikolaj Gogol. Een inspirerende ruimte. Het roze theater, schuin tegenover de bibliotheek, verdient door de ornamenten aan de buitenkant ook de aandacht. Net als de bruid die zich hier in een vreemde pose laat fotograferen.
Tver is met 37 graden goed te doen. De stad is in het bezit van drie rivieren: de Tvertsa, de Tmaka en de Wolga, de moeder der Russische rivieren. Het begrip stadsstrand bestaat hier ook. Langs de Wolga zitten de inwoners op een handdoek. Sommige vrouwen in strings, de oudere dames in tentachtige zwembroeken en de mannen in van die strakke. Verkoeling zoeken ze in de Wolga.
Dit is ongeveer wat er te doen valt tijdens een dagje Tver. Niet gezien is de witte Drie-eenheidskerk. Ook in de paar uur latere herkansing slaagt diezelfde ongeïnspireerde agent erin de weg naar deze kerk verkeerd uit te leggen. ,,De eerste links en daarna weer naar links", zegt hij. Die eerste links is meteen een straat waar je met de auto niet in mag. Is de agent uit op extra centen? Het water van de Wolga blijkt daarna aantrekkelijker.