vrijdag 18 september 2009

Medvedev vs. Poetin, deel 1


De president en de premier, als vanouds waren ze deze week weer veelvuldig in het nieuws. Vaak is de een, de premier, dat wat vaker dan de ander. Hij, oud-KGB'er, toont zich een daadkrachtig man. Pakt oligarchen aan, voert oorlog in Tsjetsjenië en laat als een ware Rambo zijn mannelijkheid zien in de Russische wildernis.
De ander, de president, staat in de schaduw van die een. Al treedt hij soms naar voren. Hij, jurist, toont zich een liberaal man. Hij bekritiseert de Russische economie, wil een einde maken aan corruptie en geeft een interview aan de meest kritische krant van het land, Novaja Gazeta.
Vorige week vrijdag meldde de een zich weer eens. Hij liet tegenover een club van Westerse Rusland-deskundigen doorschemeren dat hij een nieuwe termijn als president ziet zitten. In 2012 zijn er nieuwe verkiezingen. Eerder had hij deze baan al acht jaar lang. Maar helaas voor hem kent de Russische grondwet een presidentstermijn van vier jaar en mag je alleen na de eerste rit je opnieuw verkiesbaar opstellen. Verrassend was zijn mededeling niet. De man is zo verzot op macht dat hij er wel voor zorgt dat hij het de komende decennia voor het zeggen heeft.
Wel opvallend was dat die ander misschien zin heeft in een langer verblijf als president. Deze week zei hij, tijdens een eigen ontmoeting met diezelfde deksundigen, dat hij daar tot dusverre nog nooit over had nagedacht en dat hij voor de toekomst niks uitsluit.
Algemeen was verwacht dat die een in 2012 weer op de stoel van president zou gaan zitten. Zo zouden ze elkaar steeds aflossen tot ze oud en grijs zijn. Maar waarbij de een altijd voor op de tandem zit en stuurt en de ander lekker meetrapt. Voor hun onderdanen is het op deze manier ook duidelijk. Ze weten dat de een het voor het zeggen heeft en van hem houden ze het meest.
Is er nu een machtsstrijd gaande in het Kremlin? Want heeft die ander het nu gehad met die rolverdeling? Wil hij ook eens daadwerkelijk wat in te brengen hebben? Gaat hij een eigen koers varen en komt hij met een nieuwe partij? Hebben de Russen over drie jaar echt wat te kiezen? En wat vindt de een hier nu allemaal van? Pikt hij deze concurrentie van de man die zijn carrière aan hem te danken heeft? Of is het allemaal een opgezet plan. Zo van: kijk, Rusland is democratisch, want er zijn twee presidentskandidaten. Ondertussen blijft die een gewoon de leider en zorgt hij ervoor dat hij straks president is. Langer dan ooit, want die ander heeft bepaald dat de president na 2012 zes jaar op zijn troon mag zitten.
De een en de ander hebben gezegd dat ze samen nog eens gaan praten over hoe ze nu verder moeten. Wie trekt aan het langste eind?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten