In het Gorkipark hebben de Russen het beter aangepakt. In het midden van het park hebben ze de paden ondergespoten. Waar het ’s zomers wandelen is, valt er nu te schaatsen. De schiettenten langs de paden zijn opengebleven, waardoor er vanaf de schaats een roze beer is te winnen. Russische muziek schalt uit de luidsprekers. Warme wijn, sjaslik en blini (het is deze week maslenitsa) zijn te verkrijgen bij houten huisjes langs de baan. Op bankjes genieten de Moskovieten van de zon alsof ze op wintersport zijn.
De meesten nemen hun eigen schaatsen mee, maar huren kan ook. Voor 100 roebel per uur. Geen noren. Voor de vrouwen kunstschaatsen. Voor de mannen ijshockeyschaatsen. De zondagsdrukte maakt het haast onmogelijk om een beetje door te schaatsen. Het is eerder filerijden.
Het Gorkipark, entree 80 roebel, is zeker ’s zomers meer een pretpark dan een rustpark. Al stelt het niets voor in vergelijking met de Efteling. Een draaimolen staat voor de immense toegangspoort. Binnen zijn er allerlei achtbanen en op een vijver kun je waterfietsen. Beetje ouderwets is het ook. Naast de schiettenten kun je rodeorijden op een automatisch stier. De Russen vinden het prachtig als er iemand vanaf wordt geslingerd.
Het Gorkipark is misschien wel het bekendste park in Moskou. Vernoemd naar Stalins protégé en schrijver Maksim Gorki, leider van de Schrijversbond. Een club van schrijvers die moesten publiceren in lijn met wat het Kremlin wilde. Later werd Gorki vergiftigd, wellicht op verzoek van Stalin.
Het schaatsen gaat de Russen in het Gorkipark af met wisselend succes. De een krabbelt wat, de ander zoeft voorbij. Op een ondergespoten stuk ter grootte van een ijshockeyveld dansen ze eerst met zijn tweeën, daarna in een kring van vier, acht, zestien en uiteindelijk 32. Let daarom tijdens de Olympische Spelen op de Russische ijshockeyers (wereldkampioen) en de weergaloze kunstschaatser Jevgeni Ploesjenko (zie hier, waarin hij Tom Jones degradeert tot een figurant).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten