,,Eet, eet, eet"

Koesjat is het Russische werkwoord voor eten. Nooit heb ik dat vaker gehoord dan in Vladikavkaz en Beslan.
Een interview met de 60-jarige Aza Tedtova, die vijf jaar geleden haar tienjarige kleinzoon verloor tijdens de gijzeling van School Nummer 1 in Beslan, ging als volgt. We zaten in haar loggia aan een lange tafel. Binnen een oogwenk had haar schoonzoon de hele tafel vol met eten gezet. Vlees, kaas, eigen gebakken brood, zelfgemaakte aardappelkoek, verschillende zoete koekjes, pruimen, meloen en later ijs. Steeds als een schaal leeg was, werd het aangevuld. Gedronken werd er ook: thee, peren- of appellimonade en natuurlijk wodka.
Na School Nummer 1 te hebben gezien, besloot ik op een bankje te zitten. Ik had mijn bestemming nog niet eens bereikt of een oud vrouwtje met hoofddoek en stippeltjesjurk kwam gebogen en steunend op haar wandelstok schuifelend naar me. ,,Kom eten, kom", zei ze. Ze nam me mee naar haar huis.
In de brandschone keuken moest ik van oma zitten. Haar dochter - het grijze haar in een lange paardenstaart - keek er totaal niet raar van op dat een vreemdeling in het huis stond en ze ging direct aan de slag. Snel sneed ze een paar tomaten, komkommers en brood. Zelf hadden ze eerder al gegeten. Dus warmde de dochter het overgebleven eten, een kotelet en pasta, nog even op.
Na één portie had ik genoeg. Dat vond oma maar niks. Ze pakte de pan. ,,Hier nog een kotelet." ,,Nee, bedankt", was mijn antwoord. ,,Wat pasta? Eet, eet, eet." Tot haar grote teleurstelling bleef ik weigeren. ,,Eet dan toch. Eet", zei ze streng. Ik sloeg alles beleefd af. Maar ze kwam met een oplossing. Pakte een aantal boterhamzakjes en deed daar het overgebleven brood, pasta, kotelet, komkommer, een nieuwe tomaat en twee appels in. Terwijl ze de zakjes aan mij gaf, kuste ze op mijn hoofd.
En dan waren er nog andere interviews met indrukwekkende verhalen over het gijzelingsdrama en steeds werd er gevraagd of ik niet wat wilde eten.
Vreemd vond ik het dan ook niet dat op de terugreis het vliegtuig vol zat met, jawel, eten. Pizzadozen met het nationale Ossetische gerecht (recept) gingen als handbagage mee naar Moskou.