donderdag 23 februari 2012

'Onze ambtenaren zijn bandieten'

Tatjana: 'Al onze vrienden vertrekken naar het buitenland. Ze hebben genoeg van Rusland. We willen ook, maar hebben te weinig geld. We willen graag naar Barcelona. Maar wat moet Dima daar doen? Taxichauffeur worden of boten opknappen?'
Dima: 'Van de winst van mijn meubelzaak moet ik meer dan de helft afstaan aan de politie. Ik moet voor alles betalen. Ik betaal extra voor brandvoorschriften. Als ik niet betaal, beland ik in de gevangenis.'
Tatjana: 'Hier heb ik een foto van het stadhuis in Barcelona. Heel gewoon. Maar bij ons stadhuis in Moskou staan dure BMW's en Meybachs. Onze ambtenaren zijn bandieten. Bij ons wordt iemand president en hij wordt alleen maar rijker. In andere landen krijg je als president gewoon een salaris. Maar niet alleen Poetin en Medvedev zijn schuldig. Ook mensen die daaronder werken, zijn corrupt.'
Tatjana: 'Leraren op de school van onze zoon moesten eergisteren een verklaring ondertekenen, waarmee zij aangeven dat ze Poetin steunen. Sommigen hebben dat niet ondertekend. Maar vervolgens staat hun naam er wel onder. Op de televisie wordt dan bekend gemaakt dat het hele lerarenkorps achter Poetin staat.'
Dima: 'Het eten op de scholen wordt steeds slechter, maar we moeten wel meer lesgeld betalen. Als je je examen wilt halen, koop je de leraar om.'
Tatjana: 'Gezondsheidszorg was vroeger gratis. Het was slecht. Nu moeten we ervoor betalen, maar is het nog steeds slecht.'
Dima: 'We hebben een datsja vijftig kilometer van Moskou. Daar hebben we geen gas. Als je verder weggaat van Moskou hebben de mensen geen gas. Het buitenland koopt gas van ons. Daar kunnen de ambtenaren beter aan verdienen dan als ze dat aan hun eigen volk verkopen. Als je een baan in de olie- en gas sector hebt, zit je goed. De hele economie draait op de prijs van olie. Maar als die zakt, heeft Rusland geen geen geld meer. Waar blijft de modernisatie?'

Tatjana en Dmitri Oelitina, beiden 42 jaar. Ze hebben één zoon, Maksimilian, 9 jaar.

maandag 20 februari 2012

In extase voor Poetin

Aanhangers van Vladimir Poetin laten zich horen. Zaterdag met protesten door heel Rusland. In de stad Lipetsk kunnen burgers een vraag stellen aan de Russische leider. 'Poetin regelde dat de verzekeraar de reparatie betaalde.'

Het voelt haast als een heiligdom. Er heerst totale stilte. Aan de muur hangt een portretfoto van een goed uitziende Vladimir Vladimirovitsj Poetin, Russisch premier en de grote favoriet bij de presidentsverkiezingen van 4 maart. In een hoek een kalender met zijn beeltenis. Daarnaast twee maal de nationale vlag. Krantenartikelen over Poetin liggen op tafels. Een televisie toont zijn jaarlijkse marathoninterview. Voor de portretfoto staat een doorzichtige box met een gleuf in het midden alsof het een stembus is. Daarop staat: 'Mijn vraag aan Poetin V.V.'
Poetin komt op voor elke Russische burger en daarin kan hij wat steun gebruiken, is de gedachte van initiatiefnemer het Comité ter ondersteuning van Poetin in de stad Lipetsk, die een half miljoen inwoners telt en vierhonderd kilometer ten zuiden ligt van de hoofdstad Moskou. Iedereen kan aan Poetin een vraag stellen op een papiertje en dat in de box doen. Nina Belova (59) legt aan bezoekers uit hoe alles werkt. Ze toont een speciaal voor Poetin gemaakt overzicht van de vragen: over de economie, gezondheidszorg, onderwijs en pensioenen. De gemeente stuurt de lijst naar Poetins staf. 'We maken het hem makkelijk, zodat hij de vragen kan beantwoorden', legt Belova uit.

Via de vragen moet Poetin dichtbij de burgers komen te staan. Hij heeft bewezen het volk te steunen, zegt Anastasia Troenina (34) in een café in het centrum van Lipetsk. Ze is lid van het Comité ter ondersteuning van Poetin, dat is opgericht door de vakbond van de plaatselijke metaalfabriek. 'Vrienden van mij kregen van de verzekering geen geld voor de reparatie van hun auto. Volgens de wet hadden ze daar wel recht op. Via een rechtszaak lukte het ook niet om geld te krijgen. Toen deden ze een verzoek aan Poetin om hen te helpen. Hij, of zijn team, regelde dat de verzekeraar de reparatie uiteindelijk betaalde.'
Poetin is de president voor Troenina en Belova. Geen enkele andere presidentskanidaat kan aan hem tippen. 'Ja', antwoordt Belova zwijmelend als een jong verliefd meisje op de vraag of Poetin hoop geeft. Want hij verdreef als president van 2000 tot 2008 en daarna als premier het spook van de jaren negentig en bracht stabiliteit. 'Toen was het leven hard', herinnert Belova zich. 'Rusland was failliet. Fabrieken gingen dicht en salarissen werden niet uitbetaald. Onder Poetin gaat het beter. Dankzij hem kon ik een auto kopen. Poetin steunde de Russische autoindustrie tijdens de financiële crisis in 2009, waardoor de metaalfabriek in Lipetsk kon blijven draaien. Hij moet blijven, zodat mijn kinderen later een flat kunnen kopen.'

Poetins aanhangers roeren zich als reactie op de protesten van de oppositie tegen vermeende fraude bij de parlementsverkiezingen in december. Ze vrezen veranderingen als de oppositie de macht grijpt. Onder Poetin weten ze wat de dag van morgen brengt. 'We laten zien dat hij steun heeft', zegt Troenina. 'Dat gebeurt onafhankelijk. Geen politieke partij zit hierachter. Net als de protesten van zaterdag. Die organiseert de vakbond van de metaalfabriek.'
Zaterdag stroomt het Peter de Groteplein in Lipetsk vol met Poetins achterban. Het is de werkende klasse: de arbeiders van de metaalfabriek, personeel van ziekenhuizen en bouwvakkers. Hier geen iPads en iPhones zoals bij demonstranties van de oppositie, maar kozakkendans en accordeons. Ook in andere Russische steden komen Poetinsupporters bijeen. De organisatie in Lipetsk meldt een opkomst van zeventienduizend mensen. Ze houden borden vast: 'We willen niet de jaren negentig', 'Poetin is onze president', 'Voor Rusland voor stabiliteit'.

Vanaf het podium spoort Pavel Semjonov (33) het publiek aan om op Poetin te stemmen. Na afloop zegt hij in de hal van bioscoop Oktober over de protesten van de oppositie: 'Ze wil een Oranjerevolutie net als in Oekraïne. Ik ben bij verschillende verkiezingen waarnemer en lid van de kiescommissie geweest. Ik heb nog nooit een verkiezingsovertreding gezien. Anders had Poetins partij Verenigd Rusland toch honderd procent van de stemmen gewonnen? We staan hier met zeventienduizend mensen en niet met tweehonderd. Dat zegt genoeg.'

vrijdag 3 februari 2012

Een eenzaam protest


Al een uur staat Maria Stepanova (26) in de vrieskou op het Poesjkinplein in het centrum van Moskou. Min 20 graden is het en de wind en sneeuw gieren langs haar heen. Ja, ze heeft het koud. 'Niet te lang met me praten', zegt ze. 'Achter me staan agenten.'
De twee politiemannen houden Stepanova in de gaten. Ze kunnen weinig uitrichten. Een eenmansdemonstratie is in Rusland wettelijk toegestaan. Het is een manier om de Russische overheid te slim af te zijn. Al eerder stonden in Moskou demonstranten in hun eentje verspreid door de stad.
Op Stepanova's bord staat 'Voor eerlijke verkiezingen'. Hiermee probeert ze de aandacht te houden op het derde grote protest tegen de verkiezingsfraude en premier Vladimir Poetin op 4 februari. 'Sommige mensen houden een praatje met me. Dan zeg ik dat ze zaterdag moeten komen.'

donderdag 2 februari 2012

'Zullen we Vladimir Poetin begraven?'

Waarschijnlijk heeft ze zijn naam al zo vaak plichtmatig en automatisch moeten opdreunen dat nieuwslezers Maria Boechtoejeva zich vorige week vergiste. 'Zullen we Poetin begraven', sprak ze. Het item ging over de opgebaarde bolsjevistische leider Vladimir Lenin en de discussie wat te doen met zijn lichaam, dat ligt in het mausoleum aan het Rode Plein.
Boechtoejeva, nieuwslezers bij de televisiezender TVK in de Siberische stad Krasnojarsk groeide uit tot een held. Op internet kreeg ze dankbare reacties op haar Vkontakte-pagina, het Russische Facebook. Er is een aparte Vkontakte-pagina voor haar gemaakt: 'Held van de Russische Federatie'. Bijna een miljoen mensen hebben het filmpje bekeken. Het was een verspreking, zei ze later. Boechtoejeva mocht haar baan houden.
Het filmpje begint direct met de beruchte zin: